Hoe groot de karkasonderdelen van een varken zijn, is pas goed te zien na het slachten. Het was alleen mogelijk om de karkasonderdelen van een varken te meten op basis van uitsnijproeven. Voor het bepalen van de fokwaarde van karkasonderdelen leverde dit lang niet voldoende betrouwbare gegevens op. Maar met een CT-scanner en de juiste software kan dat prima bij een levend dier en is het mogelijk om op basis van veel data een fokwaarde voor de karkasonderdelen te berekenen.
Topigs Norsvin maakt in Noorwegen sinds 2008 opnames van de topfokberen en in Canada sinds drie jaar. Jaarlijks gaan elfduizend dieren door de scan. Het scannen van de fokdieren gebeurt op een gewicht van 120 kilo. Dat ligt het dichtste bij het gemiddelde gewicht waarop de varkens worden geslacht. De CT-scanner maakt ongeveer duizend foto’s van dwarsdoorsneden van het lichaam.
Door alle gegevens van die dwarsdoorsneden aan elkaar te koppelen ontstaat een driedimensionaal beeld van het varken. Op basis van dit driedimensionale plaatje komt de omvang van de verschillende karkasonderdelen van het varken – schouder, middel, ham en buik – goed in beeld en wordt berekend hoeveel procent elk onderdeel van het totale karkas is. Met behulp van al die data heeft Topigs Norsvin fokwaardes berekend voor de vier belangrijkste karkasonderdelen.
