De ziekte van Glässer is een complex ziektebeeld en de diagnose is niet eenvoudig. Het is de kunst om de juiste dieren te kiezen, de juiste monsters te nemen en de resultaten van laboratoriumonderzoek correct te interpreteren.
Complex van ziektebeelden
De ziekte van Glässer wordt veroorzaakt door Haemophilus parasuis (HPS). Dit is een bacterie die bij veel varkens in de voorste luchtwegen voorkomt, maar bij verminderde weerstand ziekte kan geven. HPS dringt dan het lichaam binnen en geeft etterige ontsteking van een of meerdere lichaamsvliezen (borst- en buikvlies, hartzakje, gewrichts- en hersenvliezen). Afhankelijk van de plaats(en) van de ontsteking zien we een of meerdere symptomen: kreupelheid, pijnlijke hoest, buikslag, opgezette buik of hersenverschijnselen. Soms valt alleen een verhoogde pleuritisscore aan de slachtlijn op. De ziekte kan optreden bij alle leeftijden.
Diagnostiek is lastig
Omdat het ziektebeeld niet typisch is, is aanvullend onderzoek noodzakelijk om de diagnose te stellen.
Bacteriologisch onderzoek na sectie valt vaak tegen omdat HPS zeer snel afsterft in een kadaver en bovendien heel moeilijk te kweken is.
Stuur bij voorkeur meerdere onbehandelde geeuthanaseerde dieren in, die de acute fase van de ziekte doormaken. De dieren moeten zo snel mogelijk en in ieder geval binnen 24 uur in het lab zijn, bij voorkeur gekoeld. Het is ook mogelijk om steriele swabs te nemen van de aangetaste organen van acuut zieke dieren. Deze moeten in een speciaal transportmedium, gekoeld en zo snel mogelijk naar het lab.
Positief bacteriologisch onderzoek van swabs of organen bewijst dat HPS een rol speelt in het ziektebeeld.
Antistofbepaling in bloedmonsters toont aan dat de dieren in contact zijn geweest met HPS, maar bewijst niet dat ze er ook ziek door zijn geworden (dragers).
Met een PCR-test kunnen ook dode bacterien aangetoond worden. Een positieve PCR op speeksel of longspoelvloeistof toont alleen dragers aan. Positieve PCR in swabs van organen zegt wel iets: HPS hoort daar niet te zitten.
Aanpak
Wanneer een infectie met HPS vastgesteld is, kunt u met uw dierenarts een behandelings- en preventieplan opstellen. HPS is goed gevoelig voor antibiotica, maar de bacterie zit op moeilijk bereikbare plaatsen. Daarom is het van groot belang tijdig, voldoende hoog en voldoende lang te doseren bij zieke dieren en hun hokgenoten.
Vaccinatie van zeugen is mogelijk maar beschermt alleen jonge biggen. Voor bescherming op latere leeftijd dienen de biggen gevaccineerd te worden.
Contactgegevens
Zoetis
Rivium Westlaan 74
2909 LD Capelle a/d IJsel
T.: +31 (0)10 7140900
E.: info.nl@zoetis.com
W.: www.zoetis.nl