Verstandig communiceren tijdens een conflict, het is niet iedereen gegeven. Maar je kan het gelukkig wel leren. Er zijn technieken en manieren om een conflict niet te laten escaleren tot een onbeheersbare situatie. Oefening baart kunst. Je eigen weg erin zoeken en vinden, is daarin zeker belangrijk.
De kerst- en nieuwjaarsperiode is wel vaker een moment van bezinning. Het leek de redactie een uitstekend moment om het uitgebreid over confl ict communicatie annex transparant en genuanceerd communiceren te hebben.
Feiten en gevoelens
‘De feiten bewijzen toch onomstotelijk dat ik gelijk heb?’ – ‘Ja maar het voelt niet goed. Ik zie het anders.’ – ‘Dat lijkt alleen maar zo.’ Dit fragment uit een willekeurig gesprek zou overal kunnen plaatsvinden: aan de keukentafel, tussen landbouwer en medewerker, tussen boer en buur, enzovoort. Ieder individu die iemand anders al eens op andere gedachten heeft willen brengen, weet dat dit moeilijk is. Nochtans heb je zelf een duidelijk beeld waarom een bepaalde situatie of een specifieke aanpak zo moet. Maar anderen volgen je niet en bieden weerwoord. Ook in onderhandelingen komt dat soort conversaties voor. Met een verzamelterm spreken we over ‘conflictcommunicatie’.
Blijf rustig ademen en tel tot 10 voordat je antwoordt
Wanneer de gemoederen verhitten, flap je er zomaar iets uit. Daarmee doe je meer kwaad dan goed. Rustig blijven en even wachten voordat je antwoordt, helpt om je eigen emoties onder controle te houden. Zeker wanneer iemand begint te schelden en respectloos wordt, is het moeilijk om het hoofd koel te houden. Probeer het toch.
Sommige mensen hebben daar bovenop de bedenkelijke gave om iedereen meteen de kast op te jagen. De manier waarop ze iets zeggen, komt blijkbaar verkeerd binnen bij anderen. Geen paniek, het komt overal voor en je kan er beter in worden. En dat is maar goed ook, want wanneer een onenigheid evolueert naar een confl ict, is het veel moeilijker om tot een vergelijk te komen.
Alles is perceptie
Een misverstand dat meteen de wereld uit moet: dé waarheid bestaat niet. Dat is moeilijk te begrijpen voor mensen die hun mening vormen op basis van feiten en kennis. ‘Wanneer je alle feiten en informatie hebt, ken je ook de waarheid’, is hun redenering. Maar feiten en informatie worden altijd geïnterpreteerd door een persoon, een volk, een samenleving. Het is altijd een perceptie van de waarheid die overblijft en die is voor iedereen anders. Neem de kolonisatie als voorbeeld. In het westen werd daarvan gezegd dat dit een goede zaak was omdat we de beschaving naar Congo, Indonesië of Suriname gebracht hebben.
Dat hangt er natuurlijk maar van af vanuit welk standpunt je dat bekijkt, en wat die ‘beschaving’ dan precies inhoudt. Ondertussen is onze mening over dat onderwerp al meer dan eens bijgesteld. Moeten we trots of beschaamd zijn over onze koloniale erfenis? En dan dreigt de slinger naar de andere kant over te slaan natuurlijk want genuanceerd denken vraagt meer inspanning dan zwart-wit denken. Dichter bij huis hebben we allemaal al van ver of dichtbij te maken gehad met buurtprotest. Als landbouwer wil je een nieuwe stal bouwen, en je vraagt vergunningen aan.
Het resultaat is buurtprotest en een buurtcomité. Zeker wanneer een nieuw project zonder enige voorafgaande communicatie droog op het bord van de buurt valt, is er onrust en confl ict te verwachten. Terecht of niet? Vanuit het standpunt van de buurt alleszins wel…
Het hele bericht lezen en nog vele anderen? Sluit een proefabonnement af!
